• No Products in the Cart

Kunstenaar Dion Rosina speelt met verleden en heden in zijn kunst: ‘De manier waarop de geschiedenis belicht wordt, vind ik te selectief’

  • Marina
  • jul 25, 2020
Dion rosina

We denken onbewust in klassen en kleurtonen, stelt kunstenaar Dion Rosina. ,,We kunnen het er maar beter over hebben in plaats van het te ontkennen.”

Werk van de Heemskerkse beeldend kunstenaar Rosina (29) is samen met dat van andere kunstenaars te zien op de expositie ‘Hier. Zwart in Rembrandts tijd’ in het Amsterdamse Rembrandthuis. Er worden onderbelichte kunstwerken met zwarte mensen getoond. De tentoonstelling opende vlak voordat de coronacrisis uitbrak, is toen tijdelijk gesloten en sinds kort weer open en verlengd.

Twee werken van Rosina zijn te zien. “Dit is mijn eerste expositie. Heel spannend om met mijn werk naar buiten te treden. Ik krijg te maken met mensen die ik niet ken en er iets van vinden”, zegt de vierdejaars student docent beeldende kunst en vormgeving.

Zijn kunst gaat momenteel over de zwarte identiteit en dan vooral de Afrikaanse diaspora. “De geschiedenis van mensen die ontvoerd zijn uit Afrika naar Noord- en Zuid-Amerika en het Caribisch gebied komt terug in mijn werk.”

Beeldvorming
Bij de tentoonstelling komt de bezoeker oog in oog te staan met portretten van zwarte mensen: hoe beeldden kunstenaars ze af? Het gaat over beeldvorming, over herkenning en erkenning. “De focus is de representatie van zwarte mensen in de schilderkunst van de zeventiende eeuw”, zegt Rosina.
Het kwam in de zeventiende eeuw regelmatig voor dat welgestelde witte families zichzelf lieten portretteren. “Er waren kunstenaars die vrij werk maakten en interesse hadden om zwarte mensen te schilderen.”

Stereotypen, die later het beeld van zwarte mensen zouden gaan bepalen, overheersten toen nog niet. Daarnaast werden zwarte mensen niet enkel als bijfiguren met een ondergeschikte rol geportretteerd, maar werden ze vaak juist het centrale onderwerp van een schilderij.

Menselijkheid
Kort daarop veranderde het beeld van zwarte mensen, mede omdat toen de trans-Atlantische slavenhandel begon. “Stereotyperende beelden zijn daarna alleen maar meer geworden. Die beelden hebben ook nu nog invloed op de samenleving. In de expositie zie je portretten waarbij die conditionering met bepaalde stereotypen er nog niet was. Het zijn portretten in menselijkheid.”

“Die conditionering is nu geïnstitutionaliseerd. Het is normaal geworden”, vindt Rosina, die nu in Amsterdam woont. Hij is zelf zoon van een Arubaanse vader en een Nederlandse moeder. “Voor mij was het vroeger altijd een zoektocht om te weten waar ik bij hoor. Ik ben deels wit en deels zwart. Anderen zien mij vaak als zwarte jongen. Als ik vroeger op school ruzie had, dan kreeg ik een racistische opmerking naar mijn hoofd geslingerd. Als wit word ik nooit gezien. ”

Het was voor hem reden om meer te ontdekken over zijn zwarte identiteit. “De historie van de Afrikaanse diaspora vind ik interessant om te onderzoeken.”

De jonge schilder maakt kunst op basis van foto’s. Dus nog voordat hij een kwast oppakt, begint hij met fotomateriaal te verzamelen. Dat doet hij op alle denkbare online media, maar hij duikt ook archieven in. Hij zoekt foto’s, scant ze in en ordent ze.

Ouderwetse foto’s
“Ik houd van die ouderwetse zwart-wit foto’s. Het liefst kies ik foto’s uit een ver verleden. Die dienen als basis voor een schilderij.” De bronfoto van zijn olieverfschilderij ‘The unspoken truth’, te zien in het Rembrandthuis, is van een serie foto’s die een Braziliaanse fotograaf rond 1870 maakte.

“Op de foto’s zie je tot slaaf gemaakte mensen die geportretteerd werden op een manier die je niet vaak zag. Ze zijn gewoon als mens gefotografeerd; niet in dienst van.” Het blijft onduidelijk of de tot slaaf gemaakte mensen op vrijwillige basis zijn gefotografeerd. ,,Zo’n foto kies ik dan. Het is deels intuïtief, maar bij deze foto vind ik de lading interessant. Je weet dat zo’n persoon een heel zwaar leven heeft gehad.”

Geschiedenis
Hij speelt in zijn werken met het verleden en heden. “In het schilderij zie je een soort doorgang, dat achter de figuur verder loopt. Ik zie het in dit geval als een soort terugblik op de geschiedenis. De figuur heb ik bewust naar de voorgrond gehaald, naar het heden.”

,,We kunnen zoveel leren van het verleden. Het geeft antwoorden op de manier waarop we ons bewegen in het heden. De manier waarop de geschiedenis belicht wordt, vind ik te selectief. Bepaalde geschiedenis wordt behandeld, maar heel veel blijft daarbij onderbelicht.”

Bron: Noordhollands Dagblad, juli 2020
Foto: Ella Tilgenkamp

YOU MIGHT ALSO LIKE